Στον οργασμό της ατυχίας,
ο Κορεάτης έχει γιορτή,
ο βασιλιάς της μαλακίας,
ορυμαγδός από “γιατί”…
Είναι θηρίο που βρυχίζει,
της ασχήμιας επιτομή,
είναι η αιτία που στοιχίζει,
κάθε ημέρα για διπλή.
Μια φαντασία μόνο έχω,
που ζωντανεύει ολοταχώς,
άλλο πλέον δεν τον αντέχω
ο πιο μαλάκας κλαρινογαμπρός…
Είναι το πρόσωπο της νευρασθένειας,
είναι η κατάρα της λογικής,
αναπνέει ακόμα λόγω ευγένειας,
μα πόσο ν’αντέξει άλλο κανείς;
Είναι το πρόσωπο του αποπάτου,
μία ξινίλα συνεχής,
δε ξέρω ποιο είναι το πρόβλημά του,
ίσως να μην του κάθεται κανείς.
Που να σου κάτσουν μωρή γκριμάτσα;
Κάνεις λες και δε σε έχεις δει…
Αυτό είναι μουτζούρα, δεν είναι φάτσα.
Αποτυχία καθολική!
■ 2014 / Ποίηση - Τραγούδια / Last Updated January 21, 2014 by Phlegyas /
