Βρίσκομαι παντού, σ’ όλα τα φαγητά,
σε πατάτες και μπριζόλες και σε λαδερά.
Πατατάκια, καραμέλες και ολα τα ζαχαρωτά,
Μόνο μακρυά κρατήστε όλα τα λαχανικά.
Πράσα, χόρτα και σαλάτες, ούτε θέλω να τα δω,
Μελιτζάνες και ρεβύθια …ε να μην το ξαναπώ.
Λάδια θέλω να μου τρέχουν, λίπη από παντού να στάζουν,
Τριγλυκερίδια στη σειρά, τ’ όνομά μου να φωνάζουν.
Χοληστερίνη, παχυσαρκία και όλα τα καρδιακά,
Πίεση υψηλή σας φέρνω και σειρά εγκεφαλικά.
Είμαι ο πολιτισμός της νέας χιλιετίας,
Είμαι η πηγή της κάθε δυσφορίας!
Να κρεμάνε τα προγούλια, να σας κρέμονται βυζιά,
Βάλτε στη σειρά σουβλάκια, πίτσες, κρέατα, τυριά.
Κοψίδια να βλέπω στις σχάρες να λιώνουν,
Στομάχια σωσίβια να μη σας αγχώνουν!
Σαλάμια, λουκάνικα, με γραβάτες γουρούνια,
Μπιφτέκια, αγελάδες να φοράνε τακούνια.
Άντρες να μη βλέπουν ούτε καν το πουλί τους,
Τριάντα κιλά να’ναι το κάθε βυζί τους!
Γυνάικες σε καρέκλες ούτε καν να χωράνε,
Τα μπούτια τους κάνουν λες και χειροκροτάνε!
Είμαι ο πολιτισμός της νεας χιλιετίας,
Είμαι η πηγή της κάθε δυσφορίας!
Είμαι το λίπος ο άρχων της ζωής,
Ο άρχων της ανθρώπινης είμαι παρακμής!